سرگذشت کاوه یغمایی: گیتار هیرو

کاوه یغمایی مشهورترین نوازنده‌ی گیتار الکتریک در ایران است و در مسیر مردمی کردن موسیقی راک در ایران، موانع زیادی را پشت سر گذاشته. سرگذشت کاوه را در لامینور بخوانید.

باخ و بیتلز

کاوه در سال ۱۳۴۷ در تهران چشم به جهان گشود. او پسر خواننده‌ی مشهور (و یکی از نخستین نوازندگان راک در ایران) کوروش یغمایی است. کاوه در سنین پایین آموختن موسیقی را شروع کرد و به هنرستان عالی موسیقی رفت.

فضای آن زمان هنرستان را می‌توان از مصاحبه‌ی همسر کاوه، نیلوفر فرزندشاد، با موسیقی ما دریافت. او در این مصاحبه‌ می‌گوید: «در آن زمان تعصبی که روی موسیقی کلاسیک از طرف تعدادی از اساتید وجود داشت، در هیچ جای دنیا نبود، حتی در شهر وین!» او همچنین می‌گوید که در وین سازهای مدرن، کنسرت فیلارمونیک این شهر را همراهی می‌کردند. اما در تهران نواختن قطعات مدرن نزد بسیاری از اساتید غیرممکن بود.

هرچند همین آموزش‌ها نیز پس از انقلاب پایان یافت و کاوه مجبور به یادگیری پیانو در خانه شد. در همین سال‌ها بود که او به سمت نوازندگی گیتار الکتریک و کشف موسیقی راک رفت.

انتشار مترسک

کاوه یکی از نخستین نوازندگان پراگرسیو راک در ایران است. (برای آشنایی با سبک کاوه یغمایی مطلب دیگر ما را مطالعه کنید.) او اولین کنسرت خود را در سال ۷۳ برگزار کرد و گروه او که کاوه نام گرفته بود نخستین گروه مجوزدار راک بعد از انقلاب به حساب می‌آمد. با این وجود انتشار اولین آلبوم او به نام مترسک تا سال ۱۳۸۲ زمان برد.

این آلبوم که با ترانه‌های مزدا شاهانی ساخته شد به یکی از محبوب‌ترین آلبوم‌های زمان خود تبدیل شد. سیروان خسروی،‌ که امروزه یک چهره‌ی شناخته شده در موسیقی ایران است، در مراحل ساخت این آلبوم حضور داشت و از این تجربه به عنوان عامل محرک او در ساخت و تولید آهنگ اشاره می‌کند.

با وجود این پیشرفت‌ها، صحنه‌ی راک ایران همچنان به کندی پیش می‌رفت و کاوه تصمیم گرفت به کانادا نقل مکان کند. خودش دلیل مهاجرت را کسب تجربه‌ی بیشتر و ارتباط با موسیقی روز دنیا عنوان می‌کند. او در همین کشور آلبوم سکوت سرد را منتشر کرد.

بازگشت به ایران

یغمایی در سال ۹۳ تصمیم گرفت دوباره در ایران فعالیت کند. هرچند شرایط برای اخذ مجوز موسیقی راک دشوار بود. به خصوص که هیچکدام از موسیقی‌های مجوزدار آن سال‌ها با سبک اجرای کاوه یغمایی نزدیکی نداشتند و بسیاری از نوازندگان راک مشهور به صورت زیرزمینی مشغول به فعالیت بودند. کاوه یغمایی در سال ۹۴ آماده‌ی برگزاری دو اجرا در جشنواره‌ی موسیقی فجر و در نتیجه بازگشت به صحنه‌ی موسیقی کشور بود. هرچند این دو اجرا نیز نهایتا لغو شدند و انتشار آلبوم جدید او تا سال ۹۶ به طول انجامید.

آلبوم سوم یغمایی به نام منشور در سال ۹۶ با ترانه‌های روزبه بمانی به بازار عرضه شد. این آلبوم نسبت به مترسک (آلبوم مجوزدار قبلی یغمایی) سبک‌های سنگین‌تری از راک را تجربه می‌کرد هرچند بسیاری از آهنگ‌ها سال‌ها در انتظار انتشار مانده بودند. تا جایی که یکی از ترانه‌های این آلبوم (تردید) پیش از انتشار مترسک توسط روزبه بمانی به مهدی یراحی واگذار شد تا با سبک و آهنگسازی متفاوتی انتشار پیدا کند.

هرچند آلبوم کاوه یغمایی همچنان اتفاقی نو در موسیقی ایران بود و خود کاوه نیز این بار برای اولین بار به همراه گیتار تله‌کستر خود بر روی کاور ظاهر شد.

پس از منشور کاوه چند بار دیگر در تهران روی صحنه رفت و نوازندگان گیتار الکتریک بیشتری نیز در این سال‌ها مجوز فعالیت دریافت کردند. هرچند در سال‌های فعالیت موسیقی مردمی در ایران، کاوه یغمایی همواره تنها ستاره‌ی راک مشهور و درخور در این سرزمین بوده است و بسیاری از مردم گیتارهای مشهور فندر و سولوهای و ریتم‌های همراه با گِین را را نخستین بار با این خواننده شناخته‌اند.